Acrylverf van de Action review

Acrylverf van de Action: is dat goede verf? Ik vind van niet: je kunt er niet goed mee leren kleuren mengen. De kans op teleurstellingen en afhaken is dan ook groot. Hierdoor is de verf met name voor beginners niet geschikt. In deze review lees je over mijn ervaringen met Van Bleiswijck acrylverf van de Action. Ik vergelijk de verf ook met Amsterdam Standard acrylverf, dat is een wat duurdere studiekwaliteit verf van Royal Talens.

Met slechte verf kun je niet leren schilderen

Als je gaat schilderen is het leren mengen van kleuren een belangrijk onderdeel van je training. Door gebrek aan pigmenten gedraagt goedkope verf zich niet zoals het zich zou moeten gedragen. Om te leren kleuren mengen hoef je heus niet meteen de de Rolls Royce onder de verf te kopen, maar je hebt wel degelijke verf nodig. En die verf bestaat: studiekwaliteit of standaardkwaliteit van de gerenommeerde merken.

Een professioneel kunstenaar zal met verf van de Action nog wel acceptabele resultaten kunnen boeken. Door zijn kennis en ervaring kan hij bepaalde problemen herkennen en oplossen. Toch zal hij zich erg beperkt voelen, omdat de verf veel minder subtiele verschillen en nuances kan leveren.

Goedkope verf: te weinig pigment

Verf bestaat grofweg uit twee belangrijke bestanddelen: pigment en bindmiddel.

• Bindmiddel houdt de pigmenten bij elkaar en zorgt ervoor dat de pigmenten aan het doek plakken. Bij acrylverf droogt het bindmiddel transparant op.
• Pigmenten geven de kleur aan de verf.

Het duurste element van verf is altijd het pigment. Niet alles wat kleur geeft is geschikt om te gebruiken als pigment, omdat veel kleurstoffen al snel verkleuren. Goede pigmenten verkleuren niet of in ieder geval zeer langzaam. Dat soort pigmenten zijn kostbaar.

Ook moeten pigmenten heel fijn gemalen worden om ze goed tot hun recht te laten komen. Hoe beter en preciezer gemalen, hoe intenser de kleur. Het malen gebeurt met dure precisieapparatuur en de verf wordt aan kwaliteitstests onderworpen.

Er is maar één manier waarop men goedkope verf kan maken: door te besparen op pigment. Er zit te weinig pigment in, de kwaliteit van de pigmenten is slecht en de pigmenten zijn minder goed gemalen. Om toch een substantie over te houden wordt de verf gevuld met vulmiddelen.

Problemen door te weinig en/of slechte pigmenten

Het gebrek aan (goede) pigmenten levert heel wat problemen op. Het lastige is altijd: als je de verf uit de tube op je palet doet, ziet het er prima uit. De kleuren zijn mooi.

Verf van de Action. Op het palet zien de kleuren er prachtig uit. Het gebrek aan pigment valt zo niet op.

De verf valt echter pas door de mand als je ermee gaat werken en vooral als het opdroogt!

• De verf is te dun/waterig, daardoor te transparant. Je moet er dus vaker overheen om het te laten dekken.
• Door de waterige substantie gaan de pigmenten teveel ‘zwemmen’. Ook al strijk je de verf netjes op je doek, je ziet verschil in dekking.
• Grote colour-shift: de kleur verandert heel sterk direct na droging. Dwz: het wijkt op je doek uiteindelijk sterk af ten opzichte van de kleur die je op je palet had.
• Na droging ontstaat een grijzige, kalkachtige waas.
• Te weinig intensiteit om goed te kunnen mengen. Een losse kleur uit de tube ziet er nog wel aardig uit, maar als je gaat mengen ontstaat er een muffe, onverzadigde mengkleur.

Mijn ervaring met Van Bleijswijck verf van de Action

In deze test heb ik de verf van de Action (Van Bleiswijck) continu vergeleken met de verf van Talens (Amsterdam Standard). Leden van Schilderclub.nl kunnen de test ook in videovorm terugkijken.
Amsterdam Standard is de studiekwaliteitlijn van Talens. Winsor & Newton Galeria is een vergelijkbare verf, voor een vergelijkbare prijs. Het is hele goede verf: er zit genoeg pigment in en de pigmenten zijn bovendien van uitstekende kwaliteit.

Als ik de verf op mijn palet doe valt direct op dat Van Bleiswijck veel dunner/wateriger is dan Amsterdam Standard. De kleur ziet er verder prima uit.

Primair geel van Van Bleiswijck (Action) en Amsterdam Standard (Talens). Moeilijk te zien op een foto, maar de verf van de Action is wateriger dan die van Talens.

Zodra ik ermee ga schilderen merk ik dat de verf erg nat is, eigenlijk té nat voor acrylverf. Amsterdamverf is precies goed van substantie.

Links: Van Bleiswijck verf is veel te waterig. Rechts: Amsterdam verf is goed van substantie, niet te dik, niet te dun.

Kleuren mengen

Ik heb van beide merken primair geel en primair magenta. Met die twee kleuren moet je oranjegeel, oranje, oranjerood en rood kunnen maken.

Als ik primair geel en magenta van de Action meng met het paletmes, hoor ik een knisperend geluid, alsof er zand in de verf zit. Ik weet niet hoe dat komt, misschien komt het door niet fijn genoeg gemalen pigmenten, maar het kan ook een vulmateriaal zijn om de verf toch nog wat body te geven.

Primair magenta van Van Bleiswijck ziet er wat te licht en te roze uit.

Primair magenta van Van Bleiswijck ziet er wat te licht en te roze uit.

Ik kan met het primair geel en magenta van Van Bleiswijck dus ook geen knaloranje en knalrood mengen. Met primair geel en magenta van Amsterdam lukt dat wél. Ik vind de kleur van de actionverf leuk, niks mis mee zo los, maar je kunt er weinig mee.

Op de foto hieronder zie je duidelijk hoeveel intenser de kleuren van Amsterdam zijn, je krijgt er knaloranje en knalrood mee. Ook valt op dat de Actionverf erg transparant is en je ziet bovendien dat de pigmenten “zwemmen”; ze worden niet netjes gelijkmatig verdeeld. Op sommige plekken zien je clusters van pigmenten. Dat is leuk bij aquarelverf, maar bij acrylverf hoort dit niet. Bij Amsterdam zijn de pigmenten keurig verdeeld.

Primair geel en magenta gemend tot oranje en rood. Links Van Bleiswijck, rechts Amsterdam

Dat deze kleuren transparant zijn is overigens niet erg: primair geel en magenta zijn geen dekkende pigmenten. Maar zelfs al zijn de kleuren van Amsterdam transparant, alsnog krijg je een mooie krachtige kleur. Meer over dekkende en transparante kleuren lees je in dit blog.

Om de kleuren wat dekkender te maken, heb ik ze laten drogen en ben ik er daarna met een tweede laag overheen gegaan (zie de foto hieronder). Bleiswijck blijft minder verzadigd (fel) en dekt nog steeds niet, Amsterdam dekt nu prima en wordt alleen nog maar intenser, omdat er zoveel pigment in zit.

Bleiswijck blijft minder verzadigd (fel) en dekt nog steeds niet, Amsterdam dekt nu prima en wordt alleen nog maar intenser, omdat er zoveel pigment in zit.

Op de foto hieronder zie je twee overgangen van primair geel naar primair cyaan. Met de verf van de Action is het heel moeilijk om zo’n simpel overgangetje te maken, dat komt gewoon doordat er te weinig pigment in zit. De verf van Amsterdam bevat veel meer pigment, waardoor je veel meer bereik in subtiliteit hebt.

Links: met Bleiswijck heb je te weinig pigment voor soepele overgangen tussen kleuren. Rechts: met Amsterdam Standard heb je veel meer pigment en gaat het dus veel makkelijker.

Hieronder nog een voorbeeld. Hier heb ik een verloop van primair magenta naar geel gemaakt op een lichtgrijze ondergrond. Zie hoe de verf van de Action veel wateriger is, minder goed dekt. Maar ook: zodra de kleuren met elkaar in contact komen is het gedaan met de kleurkracht. Het gradatiebereik is hierdoor ook maar heel klein. Met Amsterdam verf (rechts) kan ik heel makkelijk van volledig magenta, naar roodmagenta, rood, oranjerood, oranje, oranjegeel, geeloranje en puur geel. Er zit gewoon genoeg pigment in om dit allemaal te doen.

Gradatiebereik vergelijking: van Bleiswijck heeft een zeer beperkt bereik.

Je gaat dat ook merken als je op je palet mengt. Als ik wit door de magenta meng, is het bij de Actionverf al snel gedaan met de kleurkracht. Ik kan daardoor alleen vrij grote sprongen maken en ik verlies intensiteit. Bij de magenta van Amsterdam kan ik oneindig veel variaties mengen en je ziet ook dat de kleur behoorlijk intenst blijft (zie foto hieronder)

Met van Bleiswijck ben je snel door de “rek” van de kleur heen, met Amsterdam kun je haast traploos variëren tot aan wit toe.

Primaire kleuren?

De soort primaire kleuren van Van Bleiswijck vind ik trouwens opmerkelijk, want die doen hun werk niet. Het hele punt van primair geel, magenta en cyaan is juist dat je met die drie kleuren alle secundaire kleuren in een neutrale en felle vorm moet kunnen mengen.

Met primair geel en magenta van Van Bleiswijck kreeg ik al geen goed rood, dat hebben we net gezien. De paarsen zijn ook niet om over naar huis te schrijven (gemengd met cyaan en magenta). Ook de groenen die je kunt maken met de Van Bleiswijckverf zijn niet wat je zou mogen verwachten. Primair geel en primair cyaan moeten gemengd eigenlijk neutrale groenen opleveren. Amsterdam doet wat ie moet doen: dat zijn neutrale groenen. De groenen die ik krijg bij Van Bleiswijck zijn te bruin, op zichzelf best mooi, maar ze zijn niet neutraal en dat zou wel moeten.

Links Van Bleiswijck: geen neutraal groen uit twee primaire kleuren. Rechts Amsterdam: neutraal groen uit twee primaire kleuren.

Kleurverandering en lichtechtheid

Bij Bleiswijck verf zie je een veel groter verschil ontstaan tussen de natte en droge kleur dan bij Amsterdam. Amsterdam droogt ietsjes donkerder op, dat is normaal voor acrylverf. Bleiswijck droogt niet alleen wat donkerder op, maar ook lijkt er een grauwe waas overheen te zitten, een soort kalkachtige uitstraling. Het veranderen van kleur direct na droging noemen we “colour-shift”.

Een ander belangrijk ding is de lichtechtheid van de pigmenten: hoe lang blijven de kleuren onder normale condities goed? Bij de grote merken zul je altijd een indicatie zien op de tube of pot, waarmee de lichtechtheid wordt aangegeven. Bij Amsterdam hebben bijna alle kleuren van de Standardlijn een gegarandeerde lichtechtheid van meer dan 100 jaar. Dit wordt op de tubes en potten aangegeven met drie plusjes (+++). Er zijn een paar kleuren die een gegarandeerde lichtechtheid hebben van 25-100 jaar, zoals bijvoorbeeld primair geel (aangeduid met ++). Een eerlijk en duidelijk verhaal van de fabrikant.

Bij de verf van de Action kan ik het niet achterhalen, dat belooft dus niet veel goeds. Ik weet wel dat ik ooit al eerder een test met deze verf heb gedaan en na een paar maanden kwam ik dat schilderwerk weer tegen en ik schrok hoe weinig er nog van de kleur over was gebleven.

Prijsverschil

Er is natuurlijk een behoorlijk prijsverschil tussen de verf van de Action en Amsterdam Standard en Winsor & Newton Galeria.

Een tube Van Bleiswijck van 250ml (!) kost slechts €1,79. Een tube van 120ml Amsterdam Standard kost ongeveer €4,50. Dat lijkt duur, maar je krijgt voor die prijs een heel goede verf, met pigmenten die precies doen wat ze moeten doen. Het werkt voorspelbaar, de verf heeft een goede substantie, geen troep om de boel te vullen. Meestal is één laag meer dan voldoende.

Met van Bleiswijck zul je meermaals over dezelfde kleur heen moeten, de pigmenten gedragen zich onvoorspelbaar, de boel verkleurt waar je bijstaat en het is nog maar de vraag wat er over 5 jaar van je schilderij overblijft.

Conclusie

Iedereen is gelukkig vrij om zelf te kiezen, maar ik raad iedereen die wil gaan schilderen sterk aan om een studiekwaliteitverf zoals Amsterdam (Talens) of Galeria (Winsor & Newton) te kiezen. Het kost wat meer, maar je doet er langer mee en je hebt er ongekend veel plezier van. Ook ik zou het leuk vinden als er een zeer goedkope goede verf bestond, maar het is gewoon onhaalbaar, omdat pigmenten duur zijn.

Ik krijg trouwens om de haverklap mails en reacties van mensen die mijn verhaal onderschrijven. Vaak hadden ze met de Van Bleijswijckverf het idee dat ze niet konden schilderen en na overstappen op bijv. Amsterdam Standard werd het allemaal makkelijker, logischer en mooier. Goedkope verf leidt tot teleurstelling en dat is heel jammer en onnodig.

In de tutorials die Corrie en ik maken voor Schilderclub.nl gebruiken we trouwens ook altijd Amsterdam Standard verf, het werkt gewoonweg prima.

Welke verf ga jij kiezen? Heel veel plezier met schilderen!

Voor de tutorials op www.schilderclub.nl gebruiken Corrie Leushuis en ik Amsterdam Standard acrylverf.